Asset Publisher Asset Publisher

Stanowisko Nadleśnictwa Gorlice

Stanowisko Nadleśnictwa Gorlice do artykułu Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot p.t. „Zręby, wyręby, cięcia” zamieszonego w dn. 24.03.2024 na profilu FB Stowarzyszenia.

W związku z zamieszczeniem przez Pracownię na Rzecz Wszystkich Istot na swoim profilu FB artykułu p.t. „Zręby, wyręby, ciecia” Nadleśnictwo Gorlice zamieszce poniższe informacje.

Gospodarka leśna realizowana jest przez Nadleśnictwo Gorlice w ramach obowiązującego prawa,
z zachowaniem zasad wynikających z aktualnego Planu Urządzenia Lasu zatwierdzonego przez Ministra d.s. Środowiska. Ponad 2/3 lasów w rejonie Radocyny powstało w wyniku zalesienia przez Lasy Państwowe olbrzymiego areału gruntów porolnych, przez co lesistość regionu zwiększyła się z 20 % w latach powojennych do 80 % obecnie. W wyniku zmiany lesistości został ukształtowany obecny krajobraz Beskidu Niskiego. Od ponad 70 lat Nadleśnictwo Gorlice prowadzi na tym obszarze gospodarkę leśną wykonując w drzewostanach niezbędne zabiegi pielęgnacyjne i ochronne oraz prowadząc przebudowę powojennych drzewostanów sosnowych, fragmentami świerkowych, na zgodne z siedliskiem drzewostany jodłowo-bukowe z domieszkami modrzewia, jawora i lipy. W następstwie prowadzonej przez Nadleśnictwo gospodarki leśnej lasy regionu zmieniają swój skład gatunkowy na zgodny z pierwotną strukturą lasów Beskidu Niskiego, a prowadzona gospodarka leśna nie powoduje zmian w krajobrazie leśnym. Realnym natomiast zagrożeniem dla zachowania walorów krajobrazowych tego obszaru, jest obserwowana obecnie zabudowa mieszkaniowa lub letniskowo-rekreacyjna nieistniejących wsi łemkowskich w bezludnych dotychczas dolinach Beskidu Niskiego.

Podstawowym wskaźnikiem intensywności gospodarki leśnej jest ilość pozyskiwanego drewna. W Nadleśnictwie Gorlice, od 20 lat, ilość ta się nie zmienia i wynosi ok. 82 tys.m3 grubizny rocznie. W ramach wykonywania zabiegów z zakresu gospodarki leśnej, w tym wspomnianej powyżej przebudowy drzewostanów, wycinane są drzewa, które przeszkadzają we wzroście drzew docelowych lub nadmiernie ocieniają młode pokolenie lasu. Pozyskane w winku tych zabiegów drewno jest zrywane do dróg wywozowych skąd trafia do tartaków i zakładów drzewnych, gdzie jest przerabiane na więźby dachowe, meble podłogi, papier, opał i inne produkty pochodzące z drewna, bez których współczesny człowiek nie może się obyć. Powierzchnie leśne po wykonanych zabiegach podlegają uporządkowaniu. Tam gdzie jest to niezbędne - na niewielkim procencie powierzchni, gdzie nie udało się uzyskać odnowienia naturalnego lub macierzysty drzewostan jest niezgodny z siedliskiem, dosadza się nowe drzewka, a szlaki zrywkowe wyrównuje się. Taki model gospodarki leśnej zapewnia stałą podaż ekologicznego surowca jakim jest drewno, a jednocześnie pozwala zachować ciągłość lasu oraz nieustanne jego odtwarzanie, a nawet powiększanie zasobów. Dla zobrazowania podajemy, że na przestrzeni ostatnich 50 lat średni wiek drzewostanów Nadleśnictwa Gorlice zwiększył się z 57 do 83 lat obecnie, a przeciętna zasobność drzewostanów się podwoiła, ze 164 do 325 m3/ha. Należy też dodać, że stosowanie w Nadleśnictwie złożonych sposobów odnawiania powierzchni leśnej, bez wielkopowierzchniowych zrębów zupełnych, z wykorzystaniem naturalnego odnowienia lasu pod okapem drzewostanu macierzystego ma korzystny wpływ na spełnianie także prze lasy licznych funkcji ochronnych (w tym wodo- i glebochronnych) i społecznych.

W rejonie Radocyny Nadleśnictwo Gorlice realizuje też szereg przedsięwzięć infrastrukturalnych, które u części społeczeństwa budzą zaniepokojenie. Wszystkie powstałe jednak tam obiekty są jedynie efektem przebudowy, adaptacji lub modernizacji obiektów dotychczas istniejących. Na prowadzenie wszystkich prac, w tym na zabezpieczenie brzegu Wisłoki przed erozją, Nadleśnictwo uzyskało stosowne zezwolenia i przeszło wymagane przepisami procedury środowiskowe. Nawet wskazywane drogi wokół Radocyny to ciągi komunikacyjne istniejące już od ponad 40 lat, które ze względu na bardzo zły stan techniczny i zagrożenie dla użytkowników zostały wspólnie z samorządem gminnym wyremontowane, otrzymując nową nawierzchnię z kruszywa naturalnego, a tylko na odcinkach najbardziej niebezpiecznych – bitumiczną. Obecny stan dróg gminnych prowadzących do Radocyny i do województwa podkarpackiego jest stanem docelowym; zarówno Nadleśnictwo jak i Gmina nie przewiduje innych odcinków asfaltowych. Z kolei droga leśna ze Zdyni do Radocyny, po docelowej przebudowie do nawierzchni bitumicznej, zostanie udostępniona do ruchu jako ciąg komunikacyjny samochodowo-pieszo-rowerowy, gdzie na specjalnie przygotowanych przystankach i zatoczkach będzie można zapoznać się z treścią tablic edukacyjnych, zapewniając także dogodny dojazd do Radocyny od strony Gminy Uście Gorlickie i Ropa.

Wspomniane powyżej udostępnienie komunikacyjne Radocyny jest przede wszystkim odpowiedzią na oczekiwania lokalnego społeczeństwa, a także przyjezdnych turystów i urlopowiczów, którzy w większości chcą dojechać do Radocyny w sposób w miarę komfortowy, a przede wszystkim bezpieczny. Sami mieszkańcy powiatu gorlickiego i Gminy Sękowa są także zainteresowani rozwojem turystycznym regionu, a likwidacja dotychczasowych barier komunikacyjnych jest czynnikiem ku temu sprzyjającym. Zmieniają się też forma turystyki i oczekiwania turystów, którzy już do rzadkości poruszają się pieszo i śpią w namiocie, a powszechnie korzystają z samochodów, oczekując w naszym regionie w miarę dogodnych warunków noclegowych i gastronomicznych. Przygotowana przez Nadleśnictwo Gorlice oferta pobytowa w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym „Radocyna” w Czarnym jest odpowiedzią na te oczekiwania, a dodatkowa oferta edukacyjna EKOPARKU w postaci ścieżek, tablic, wiaty, miejsca ogniskowego i sali konferencyjno-wystawowej ma na celu uatrakcyjnić pobyt w ośrodku i jednocześnie ukierunkować ruch turystyczny wokół Radocyny, wskazując miejsca dogodne do spacerów czy dłuższych wycieczek pieszo lub rowerem. A to wszystko w otoczeniu lasów gospodarczych, które dostarczają społeczeństwu drewna i jednocześnie zapewniają i będą zapewniać ochronę zboczy górskich oraz naturalnych potoków, są i będą nadal siedliskiem dużych drapieżników oraz innych zwierząt chronionych i rzadkich roślin.